Τη σκέπη τση Παράδεισος η Φόδελε την έχει απω’χει τους λεμονανθούς και το νερό και τρέχει.
Χωριό του Δήμου Μαλεβιζίου, δυτικά του Ηρακλείου, διακλάδωση προς τα δεξιά στο 25 χιλ. της εθνικής Ηρακλείου-Χανίων.
Το ειδυλλιακό Φόδελε, όαση πρασίνου, λουλουδιών, χρωμάτων, αρωμάτων και νερών αναπτύσσεται στη στενή κατάφυτη με πορτοκαλιές και λεμονιές ομώνυμη κοιλάδα, που διασχίζεται από το ποταμό Παντομάντρη και περιβάλλεται από ψηλά, γεμάτο αγριόδενδρα, νερά και σπηλιές βουνά.
Τόπος πανέμορφος, με ιστορία, γεμάτος θρύλους, γεμάτος μύθους και παραδόσεις: νεράιδες που χορεύουν τις νύχτες στα τρεχούμενα νερά, καταχανάδες που γλυκοτραγουδούν παίζοντας λίρα στους πλατάνους, άγιοι «μεσολαβητές» στους έρωτες, δαιμόνια που μαυλίζουν τους περαστικούς μεσάνυχτα σε τρίστρατα, «οδηγοί», αγαθά δαιμόνια, που προστατεύουν τα σπίτια, καμπάνες που χτυπούνε τις νύχτες στις σπηλιές…
Τόπος, που κατά παράδοση, χάρισε το φως της μέρας στο μεγαλύτερο «σγουράφο», τον El Greco.
Κάτοικοι απλοί, ζεστοί, φιλόπονοι, με κύρια ενασχόληση τη κτηνοτροφία, τη καλλιέργεια κηπευτικών, ελιάς και κυρίως εσπεριδοειδών. Καλλιέργεια που ακολουθεί τα χνάρια μιας μακραίωνης παράδοσης καθιστώντας το Φόδελε ένα είδος φυσικού μνημείου, παράδοση που αποτυπώνεται γλαφυρά στα κείμενα των περιηγητών: Ο Cristoforo Buodelmonti, το 1415, σημειώνει ότι το Φόδελε «στολίζεται με πολυάριθμα οπωροφόρα δέντρα», ενώ το 1842 ο Βυζάντιος τονίζει ότι το «το χωρίον τούτον παράγει πλήθος γλυκολέμονα, πορτοκάλια και λεμόνια».
